E3 Neden İptal Edildi? Değildi, Şirketler Tarafından Öldürüldü

E3 öldü. Tekrar. Muhtemelen bu sefer sonsuza dek, Koşullar göz önüne alındığında. Pek çok insanın pek çok duygusu vardır – sıradan insanların sahip olması garip bir şey, çünkü bu bir endüstri fuarı– ama tüm övgüler ve smaçlar arasında hatırlamamız gereken bir şey, E3’ün unutulmaya giden yolu yanlış yönetmediğidir. Ölümü, tam olarak dünyanın en büyük video oyun şirketlerinin istediği şeydi.

Evet, gösteriyi kim düzenlerse düzenlesin, kendi yaptığı sorunlar vardı. Los Angeles şehir merkezi berbat. Şovun yalnızca sektöre odaklanması, ona her zaman biraz fazla olan bir parlaklık verdi. rahatsız civarında olduğu. Geliştiriciler ve perakendeciler için bir ticaret fuarı mı yoksa dünya medyası için bir duyuru şenliği mi olmak istediğini asla çözemedi. Los Angeles şehir merkezi berbat.

Şovu öldürmeye başlayan şey, bunların hiçbiri değildi. Evden okuyanların/izleyenlerin zerre kadar önemsemeyecekleri türden şeyler, katılanlar için rahatsızlık verici şeylerdi. E3, Nintendo ve Sony gibi büyük şirketler oradaki varlıklarını azaltmaya veya tamamen çekmeye başladığında ölmeye başladı ve bunun Los Angeles Kongre Merkezi çevresindeki sınırlı yemek seçenekleriyle hiçbir ilgisi yoktu.

Platform sahiplerinden büyük yayıncılara kadar bu şirketler, gerçek yıldızlar E3 deneyiminin çoğu, bir ticari fuarda gerçekten sunum yapan kişiler değildi. Onlar gladyatördü. Doruk noktasında – bunun çeşitli konumlarda ve on yıllarda olduğunu düşündüğünüzde – E3 sadece birkaç gün sürdü, ancak o sırada yüzlerce yeni donanımdan AAA açıklamalarına kadar birçok önemli duyuru yapılacak ve her biri halkın dikkatini çekmek için yarışacaktı. E3’ü “basın toplantılarının” ötesinde tanımlayan bir şey olsaydı, o da her etkinliğin ve her gösterinin, forum posterleri ve benzer şekilde uluslararası medya tarafından hazırlanan kendi “kazananlar” ve “kaybedenler” listesine sahip olması olurdu. “Kazananlar” zaferin tadını çıkarabilir ve daha fazla teşhir ve satış için bundan yararlanabilirken, “kaybedenler” unutulmaya yüz tutabilir.

Neden herhangi bir büyük şirket gladyatör olma riskini almak istesin ki? Bazı çocukların bir oyun fragmanının veya yeni bir donanım özelliğinin “meh” olduğuna karar vermesiyle milyar dolarlık işletmelerinin başarısının tehdit edilebileceği bir senaryoya neden baksınlar? Sadece basın bültenleri gönderebilecekken neden oyun basınıyla oturup soruları yanıtlasınlar ki?

E3’te kefalet ödeyen büyük şirketlerin onu öldürmesi şaşırtıcı değil. Şaşırtıcı olan, bunun çok daha erken olmaması! Daha önce de söylediğimiz gibi, büyük video oyunu şirketlerinin satış yapma sürecinin tamamını kontrol edebilmekten daha çok sevdiği bir şey yoktur., duyurudan ön siparişe kadar. Bu satışların önünde duran her şey, üstesinden gelinmesi gereken bir engeldir ve bu nedenle E3, oyunlarının rakiplerinin gölgesinde kalma riskini sunuyorsa, o zaman elbette çekip gideceklerdi ve yeterince şirket uzaklaştığında gösteri asla hayatta kalamayacak.

Artık büyük E3 basın toplantıları için ödeme yapmaları gerekmiyor, sadece kendi sunumlarını filme alıp rakip haberlerin olmadığı bir günde gösterebiliyorlar. Sorulabilecek soruları yanıtlamak için üç gün boyunca gazetecileri dolaştırmalarına gerek yok. ara sıra Influencer’ların oyunlarını Twitch ve YouTube’da canlı olarak abartmalarını sağlayabildiklerinde rahatsız oluyorlar. Ve bunu her yaptıklarında, genellikle kendi çevrimiçi mağazalarından ürünleri için ön sipariş verme teşviki çok uzakta değildir. Besleme rampası ayna gibi parlatılır.