Avukat Kellan Voyer (Voyer Law’dan), bugün yaptığı GDC 2023 Indie Summit konuşmasında, Yayın Sözleşmeleri Nasıl Yanlış Gidiyor (ve nasıl düzeltilir) başlıklı konuşmasında, bağımsız geliştiricilerin yayıncılık sözleşmelerinde dikkat etmesi gereken beş ortak sorun alanını özel tavsiyelerle birlikte ortaya koydu tuzaklardan kaçınmak üzerine. Gerçek dünyadan örnekler kullanarak (adları çıkarılmış olarak!) Voyer, ortak sözleşmelerdeki beş temel madde hakkında tavsiyelerde bulundu: lisans, telif hakkı, pazarlama, DLC ve eklentiler ve Fikri Mülkiyet.
Voyer, “Lisans, oyundaki hakları ve ilgili içeriği yayıncıya veriyor” dedi. “İlgili içerik ticari haklar olabilir, film, televizyon vb. olabilir. Bu lisansların her ikisi de münhasır olabilir, çünkü yayıncıdan başka hiç kimse sizin lisansladığınız şeyi kullanamaz. bir geliştirici olarak siz ve diğerleri lisansınız ne olursa olsun onu kullanabilirsiniz.” Voyer, aşırı geniş bir örneğe dikkat çekti ve geliştiricilerin kapsam konusunda dikkatli olmaları gerektiğini tavsiye etti.
“Bunun karakterler gibi şeyler için değil, sadece oyun için bir lisans olduğundan emin olun. [or universes]çünkü istemeden devam oyunlarını ve diğer şeyleri kapmadığınızdan emin olmak ve oyuna özel olanı daraltmak istiyorsunuz.”
Sırada telif hakları ve pazarlama anlaşmaları vardı ve Voyer, indiler için pratik tavsiyelere dalmadan önce buradaki temel terimleri netleştireceğinden emindi. Voyer, geliştiricilerin telafi edilebilir maliyetlerle ilgili belirli şartları kontrol ederken dikkatli olmaları gerektiğini belirtti: ve yayıncıların kendi dahili pazarlama veya KG maliyetlerinin bir kısmını sözleşmeye dahil ederek veya ek bir yüzde alarak “ikiye katlanmamasını” sağlayın. bir platform tutucu. Ayrıca, meşhur makbuzdaki her öğenin doğru bir şekilde kontrol edilebilmesi için bir denetim hakkı konusunda ısrar etmeyi önerdi.
Pazarlama amaçları doğrultusunda, Voyer pazarlama harcamaları için yazılı olarak belirli bir dil önerdi ve her iki taraf da baş ağrısı veya herhangi bir olası sorundan kaçınmak için belirli bir pazarlama planını kabul etti.
Bağımsızlar yayın sözleşmelerinde DLC için nasıl pazarlık yapmalı?
Konuşmanın en ilginç bölümlerinden birinde Voyer, DLC planları ve eklenti içeriği yayıncılık anlaşmasında çok net bir şekilde belirtilmezse neyin yanlış gidebileceğinden bahsetti.
Voyer, “DLC için belirli bir ödeme yükümlülüğünüz olsun: Yayıncı, imza anında DLC’yi taahhüt ediyorsa, bunu sözleşmeye yazın,” dedi.
“Eğer bir geliştirici olarak DLC’nin maliyetini tamamen karşılayacaksanız, böyle bir DLC için farklı bir telif hakkı için pazarlık yapmayı deneyin, çünkü telif hakkının daha büyük bir riski yansıtması gerektiğini düşünüyorum. [The risk] bir geliştirici olarak sizin tarafınızdan varsayılır. Fazla ödeme almadan oyunu yaparken bir ton risk aldınız ve şimdi DLC’yi ücretsiz yapmanız gerekiyor. Bu daha büyük riski yansıtmak için orada daha yüksek bir göreceli telif hakkı olması gerektiğini düşünüyorum. Nihayetinde, DLC yapmak zorunda olduğunuz ancak hiç para gelmeyen bir konumda olmak istemezsiniz.”
Son olarak, Voyer IP konusunda iyimserdi.
“Yayıncılar asla oyunun IP’sine sahip olmamalı” dedi kesin bir şekilde. “Geliştirici, o evreni, o oyunu oluşturmak için gerçekten çok çalıştı ve her zaman ona sahip olmalı.”
“Dolayısıyla oyun IP’si her zaman geliştiriciye ait olmalıdır. Aksi takdirde oyunun kontrolünü sonsuza kadar kaybedersiniz. Ayrıca bir geliştirici olarak IP türevlerinin kontrolünü de kaybedersiniz. [like] film, TV, çizgi roman ve mal.”
“Yayıncılar asla oyunun IP’sine sahip olmamalı. Geliştirici o evreni, o oyunu oluşturmak için gerçekten çok çalıştı ve her zaman ona sahip olmalı.”
Ayrıca, bazı sözleşmelerin, geliştirici ve yayıncının IP haklarını “böleceği” şekilde yazıldığını, ancak gerçekte, Kuzey Amerika’da yasanın, yayıncının mülkiyete sahip olacağı şekilde işlediğini de kaydetti:
“Ama Kuzey Amerikalıysanız, yüzde 50 IP aslında yüzde 100 demektir… Her yüzde 50 sahibi, sanki yüzde 100 sahibiymiş gibi aynı hakları kullanabilir” dedi. “Sonuç olarak, yayıncı bu hakları tam bir mal sahibi gibi kullanabilir: geliştiriciye herhangi bir tazminat ödeme yükümlülüğü olmadan başka oyunlar, DLC vb. oluşturabilirler.”
“Yani, yüzde 50’nin yüzde 100 olduğunu hayal ederseniz ve onlara bunun haklarını verirseniz, bunu yayıncılık sözleşmesinde ciddi bir şekilde kısıtlamazsanız (ki bu gerçekten zordur), o yayıncı gidip onunla istediğini yapabilir veya yapabilirler. yayın sözleşmesini feshedebilir, bu durumda onları hiçbir şekilde kısıtlayan bir durum yoktur ve istediklerini yapabilirler.”
Kaynak : https://www.gamedeveloper.com/gdc2023/five-key-publishing-contract-pitfalls-for-indies-to-avoid