Kelebek Çorbası 2 ve geçmiş benliğinize yardımcı olacak oyunlar yaratmak

Bu röportaj bizim bir parçamız IGF’ye giden yol seri. bu IGF (Bağımsız Oyunlar Festivali), oyun geliştirmede yeniliği teşvik etmeyi ve aracı geliştiren bağımsız oyun geliştiricilerini takdir etmeyi amaçlıyor. Oyun Geliştiricisi her yıl temaları, tasarım kararlarını ve her girişin arkasındaki araçları keşfetmek için GDC’den önce IGF finalistleriyle bir araya gelir.

Kelebek Çorbası 2 Beyzbol oynayan, metin üzerinden 2009 dönemi memleri gönderen ve okul ve hayatın karmaşıklıklarıyla uğraşan bir grup eşcinsel Asyalı-Amerikalı gençle bir kez daha takılıyor.

Excellence in Narrative adayı oyunun yaratıcısı Brianna Lei, Game Developer ile oyunu kurmayı seçtiği dönemde (2008-2009) özellikle zorlayıcı olan şey hakkında konuştu. çok sevilen bir hikaye ve geçmiş benliklerine yardımcı olacak bir deneyimi nasıl yarattığı.

Sen kimsin ve gelişimindeki rolün neydi? Kelebek Çorbası 2?

Benim adım Brianna Lei ve ben yarattım Kelebek Çorbası 2. Oyun için tüm çizimleri yazdım, programladım ve çizdim.

Oyun yapma konusundaki geçmişiniz nedir?

Ben her işin ehli biriyim! Son on yılda sanal evcil hayvan yetiştirme oyunları, hack-and-slash oyunları ve flört simülasyonları gibi çeşitli şeyler üzerinde tasarımcı, sanatçı ve yazar olarak çalıştım. Ama en çok anlatı odaklı oyunlardaki solo çalışmamla tanınırım.

konseptini nasıl buldunuz? Kelebek Çorbası 2?

Üniversitedeyken, spor animelerinin büyük bir hayranıydım. Özgür!, OofuriVe Haikyu!!. Spor yapan kızlarla ilgili çok fazla popüler anime yoktu, bu yüzden bu konuyla ilgili kendi hikayemi yazmak için ilham aldım. Ama sadece video oyunları yapmayı bildiğim için anime yerine video oyunu olmalıydı. Üzerinde çalışırken, yavaş yavaş biraz farklı bir şeye dönüştü, ama orijinal fikir buydu. Kelebek Çorbası 1 Ve 2 den doğdu.

Oyununuzu oluşturmak için hangi geliştirme araçları kullanıldı?

Oyun görsel roman motoru Ren’Py’de yapılmıştır. Ücretsizdir ve görsel bir roman yapmak isteyen herkese şiddetle tavsiye edilir.

Sanat çoğunlukla Clip Studio Paint’te çizildi. Dizüstü bilgisayarımın dokunmatik ekranı var, bu yüzden çizim tableti kullanmak yerine doğrudan dizüstü bilgisayar ekranımda çizim yapıyorum. Üzerine çizim yaparken ekran ileri geri zıplasa da oldukça iyi çalışıyor.

Bir devam filmi yapmakla ilgili ne ilginizi çekti? kelebek çorbası? Bu karakterlerle biraz daha zaman geçirmeye ne dersiniz?

Başlangıçta ilk oyunun bir spor animesi gibi birden çok yay içeren uzun bir hikayesi olmasını istemiştim. Tek bir kişinin yapması çok zaman alıyordu ve oyunun gelişiminin yarısında, zamanında bitirebilmek için hikayenin uzunluğunu yarıya indirmem gerektiğini fark ettim. Bu yüzden ilk oyun oldukça belirsiz bir şekilde bir tatlı dükkanının dışındaki bir otoparkta sona eriyor.

İlk oyun iyi karşılandığında, hayata geçirmek zorunda olduğum fikirleri ve sahneleri hayata geçirmek için ikinci bir şansım olduğu için heyecanlandım. Her zaman hikayenin büyük bir dansla son bulduğunu hayal etmiştim. Ve dileğim gerçekleşti!

Karakterlerle tekrar buluşmak için zamanın ne kadar ilerisinde olduğunuzu nasıl seçtiniz? Neden özellikle 2009 yılı?

İlk oyunda Min’in ortaya çıkışı herkesin günlük yaşamının dengesini bozar ve hikaye Diya ve Min’in bir çift olarak bir araya gelmesiyle son bulur. Devam filminin hikayesine birkaç ay sonra, Min arkadaş grubuna entegre edildikten ve herkesin ilişkileri yeni durumda dengelendikten sonra başlamaya karar verdim. Bu şekilde, oyunun olayları barışı yeniden alt üst edecekti. Ayrıca, hikayenin bir okul yılı boyunca geçmesi kafamda mantıklıydı.

Özellikle 2008-2009 öğretim yılını seçtim çünkü California’da eşcinsel bir genç olmak için garip bir zamandı. Önerme 8, eşcinsel evlilik tartışmasını herkesin hayatına soktu. Televizyonda reklamlarını gördünüz ve öğretmenler sınıfa eşcinsel evlilik konusundaki görüşlerini vaaz ediyorlardı. bir çoğu kelebek çorbası oyunlar, toplumun sizden istediği ve beklediği şeyleri yaşamamakla ilgilidir, bu yüzden eşcinsel bir ergen romantizmi için mükemmel bir zemin olduğunu düşündüm.

Karakterlerinizin düşüncelerini ve duygularını ikinci kez keşfetmeye devam etmek için hangi fikirler devreye giriyor? İlk oyunda keşfetmeyi dilediğin şeyler miydi yoksa derinlemesine araştırmak istediğin karakterlerin bazı yönlerini düşünmüş olman mıydı?

Evet, ilk oyunda daha derinlemesine keşfetmek istediğim pek çok konu ve tema vardı. Örneğin, Noelle’in cinsellik konusundaki cahil görüşleri, onun hakkında özel olarak eğlenceli bulduğum bir şeydi ve keşke ilk oyunda daha ayrıntılı olarak inceleseydim.

Benzer şekilde Min, Florida’dan temelde eskisinden daha kötü döndü ve bu ilk oyunda ele alınmadı. Katlandığı ırkçı zorbalıktan şikayet etti, ancak bundan içselleştirdiği olumsuz tutumları eylemde hiç görmedik. Devamında o çözülmemiş konuyu bağlamak istedim.

Bir devam filmi yaratırken ne gibi zorluklarla karşılaştınız?

Devam filminin bazı hayranların beklediği yönde gitmeyeceğini bilmek beni strese soktu. Örneğin, bazı hayranlar belirli karakterleri bir araya getirmemi umuyorlardı ya da devam filminin üniversitede olduğu gibi gelecekte daha ileride yer almasını bekliyorlardı. Kimsenin bir şey beklemediği bağımsız filmler yaratmayı kesinlikle tercih ederim!

Kelebek Çorbası 2 bazı zor konuları araştırır. Bunları oyunda nasıl sunmak istediniz? Neden bu özel konular?

Ergenliğime yardımcı olacak bir hikaye yazmak istedim, bu yüzden keşfedilen konuların çoğu, ilişkilendirebileceğim mücadelelerdi. Örneğin, o yaştaki günlük hayal kırıklıklarımdan biri, göçmen aileme eleştiriye yol açmadan hiçbir şey söyleyememekti. Karakterlerin aynı problemle boğuştuğunu görmek beni rahatlatırdı, bu yüzden hikayede öyle oldu.

Lisemde ayrıca diğer azınlıklara, özellikle de Siyahlara yönelik Asya ırkçılığıyla ilgili bir sorun vardı. Min’in Ester’la kavga etmesi gibi bir tren kazası yaşamadım ama sanırım genç halim bu hikayeyi görmüş olsaydı, meslektaşlarım hatalarım hakkında benimle yüzleştiğinde savunmaya geçip mazeretler uydurmak yerine özür dileyerek daha iyi bir iş çıkarırdım.

Oyunun eğitici bir ders gibi hissetmesini istemedim, bu yüzden ağır ve daha neşeli kısımlar arasında iyi bir denge bulmaya çalıştım. Bu sorunları, uğraşabileceğiniz ve yine de mutlu sona ulaşabileceğiniz şeyler olarak sunmak istedim.

Karakterleriniz, aralarında harika ve inandırıcı bir kimyaya sahip olmaya devam ediyor. Hangi düşünceler onları samimi ve gerçek kılıyor?

Teşekkür ederim! Benim için karakter yaratmak neredeyse bir yapboz oyunu gibidir. Gerçek hayatta hiçbir arkadaşlık birbirinin aynısı değildir, bu yüzden her ana karakterin diğer ana karakterlerle farklı bir dinamiğe sahip olmasını sağlamaya çalışıyorum. Bazen aklımda çokça yazmak ve o konuşmanın her bir rolünü oynayacak karakterleri yaratmak için geriye doğru çalışmak istediğim belirli bir sohbet tadı var.

Diğer yazma hilelerimden biri de her karaktere bağ kurabileceğim bir özellik vermek ve bu özelliği on bire çıkarmak. Bu şekilde, karakterlerim aşırı, eğlenceli şekillerde davranıyor, ancak nasıl davrandıkları konusunda hala gerçek bir çekirdek var. Örneğin topluluk önünde konuşmak beni geriyor, bu yüzden Diya bunu abartmak için okul sunumu sırasında Noelle’in arkasına saklanıyor.

Aynı şekilde, en iyi arkadaşlara mesaj atmaktan gelen tuhaf, aptalca ve dokunaklı tonları yakalamak için mükemmel bir yeteneğiniz var. Bunu doğru hissettirmek için hangi fikirler devreye giriyor?

Yaptığım gerçek konuşmalardan çok fazla ilham alıyorum. Bazen insanlar o kadar komik şeyler söylüyorlar ki, onları bir tek benim duymam büyük kayıpmış gibi hissediyorum. Bu yüzden sık sık bu satırları yazıyorum ve bunu hikayelerimde kullanmanın bir yolunu buluyorum.

Hala bu çeteyle anlatacak daha çok hikayen olduğunu düşünüyor musun? Eğer öyleyse, yarattığınız bazı karakterlerle bu bağa sahip olmak nasıl bir duygu? Bu kreasyonlarınızın büyümesini ve zorlu sorunlarla ve iç açıcı bağlantılarla uğraşmasını izlemek için mi?

Evet! Onları yaratmak için bu kadar çok düşündükten sonra, üzerinde düşünmekten ve yazmaktan bu kadar keyif aldığım karakterlerle sonuçlanmış olmam mantıklı geliyor sanırım. Onlarla başka bir oyun yapmaya hazır olmam muhtemelen uzun zaman alacak ama onları yarattığım ve diğer insanların da onlarla böyle bir bağ kurduğu için gurur duyuyorum.