PS5’in Prestige Pivot’u Yenilikçi Oyunları Öne Çıkarıyor

Sony’nin iken kepenk kapatma beton cin Mayıs ayının başlarında geliştirici PixelOpus dünkü gibi manşetlere çıkmıyordu PlayStation Vitrini duyurusu Metal Dişli Katı 3 yeniden yapmak yaptı, Sony bir saatlik yaklaşan oyunları gösterdiğinde bile PlayStation markasının üzerinde kara bir bulut gibi asılı duruyor.

PixelOpus’un kapanışı, markanın kendisini prestijli, gişe rekorları kıran bir video oyunları şirketi olarak konumlandırmak için yaptığı uzun hamlelerin en sonuncusuydu. Öyle bir noktaya geldi ki, Sony bildirildiğine göre stüdyolarını üzerinde çalışmak için raydan çıkarıyor keşfedilmemiş yeni IP yerine oyunlar. Görünüşe göre Media Molecule’ünki gibi ilginç ve benzersiz başlıkları destekleyen Sony gitti. gözyaşı veya Japan Studio’nun Yerçekimi Koşusu.

Bu, PlayStation’ın PS4 döneminden beri izlediği yörüngedir. PixelOpus’un ölümü, bir zamanlar yaratıcı bahisleri teşvik etmekle övünen bir markanın giderek daha fazla yalnızca büyük bütçeli gişe rekorları kıran filmlerin peşinden koşmakla ilgilendiğine dair başka bir alamet gibi geliyor. Bu PlayStation Vitrini, PS5’e gelen pek çok güzel ve yenilikçi oyun olmasına rağmen, çoğunun PlayStation markasının prestij takıntılı şimdiki durumundan çok yenilikçi geçmişinden etkilenmiş görünen stüdyolardan geldiğini hatırlattı. gelecek.

Sony, prestij rekorları kıran filmleri ikiye katlıyor

Sony’nin büyük manşet oyunu Marvel’in Örümcek Adamı 2harika görünüyor, ancak Naughty Dog’u popülerleştiren sinematik aksiyon hikaye anlatımına sıkı sıkıya bağlı. keşfedilmemiş. Tam oyun, yüksek tempolu, süper kahraman tiyatrolarıyla dolu olacak, ancak gördüğümüz oyun, PlayStation markasıyla eşanlamlı hale gelen yönü ve set parçalarını öne çıkarmak için bir noktaya değindi. Sony oyunlarının bu yönlerinden keyif alıyorum ama aynı zamanda bu kavramların o zamandan beri pek çok hayran için nasıl bir sürtüşme noktası haline geldiğinin de farkındayım. Bizden geriye kalanlar ilk olarak 2013’te patladı. İlk başta, Sony’nin tüm birinci taraf oyunlarının Naughty Dog’un zirvelerini kovalıyormuş gibi hissettirdiği duygusu bana abartılı geldi. Ama son zamanlarda merak etmeye başladım.

Evet, kesinlikle bazı oyunların nasıl olduğu hakkında söylenecek bir şeyler var—Ufukİskandinav savaş tanrısı duoloji, hatta bazıları talihsiz franchise girişimleri beğenmek Günler Gitti– açıkça Naughty Dog’un kıyamet sonrası serisinden ilham alın. Ancak kavramsal ve sistematik olarak birbirlerinden daha uzak olamayacakları halde hepsinin aynı olduğunu iddia etmek, her zaman Sony’de gerçekte neler olup bittiğine dair indirgemeci bir bakış gibi geldi. Bu nüans genellikle kaybolur çünkü bazılarına göre “bir hikaye anlatma aracı olarak ara sahneler” fikri bir şekilde Bizden geriye kalanlarbazı insanların “üçüncü şahıs bakış açısıyla insan benzeri bir karakter içeren herhangi bir oyun aslında aynıdır” şeklindeki yanlış algısıyla örtüşüyor.

Ancak Sony, fotogerçekçi görsellere ve HBO uyarlamasına hazır hikaye anlatımına vurgu yapmaya doğru kaydıkça, montaj odasında daha fazla fikir bırakıyor. Ve daha fazla yetenek dışarı itiliyor. Birinci taraf dizisinin yalnızca büyük bütçeli, prestij odaklı çabalardan veya canlı hizmet oyunlarından oluştuğu bir PlayStation Vitrini izlemek, kuklacı, Minik Kocaman gezegen, tokyo ormanıve hatta erken Kurnaz Cooper oyunlar geçmiş bir dönemin kalıntıları gibi hissettiriyor.

Bir kişi, Sony’nin birinci taraf çıktısını homojen hissettirdiğini iddia ederse etsin, Sony’nin artık PlayStation şemsiyesi altındaki her şeyi bir multimedya evrenine dönüştürmeye çalışırken farklı görsel sanat stilleri, oyun mekaniği ve hikaye anlatma yaklaşımlarıyla daha az ilgilenmesi endişe verici. Cırcır ve Clank PlayStation’ın daha önce eklektik olan birinci taraf kataloğunun arkasındaki oyunların ve yaratıcıların itlaf edilmesi gibi görünen bu eski usul hayatta kalan tek kişilerden biridir.

Sony’nin yaklaşmakta olan listesi, modern prestij oyunlarının devamı niteliğindedir ve Örümcek Adam 2 ve Sony tarafından yayınlanan Ölüm Büküm 2 muhtemelen harika olacak. Ancak varlıklarının artık daha küçük ölçekli, yenilikçi projeler pahasına olduğu düşünülüyor. beton cin Ve Rapçi Parappa. Dışında Örümcek Adam 2Sony’nin birinci taraf PlayStation Showcase projelerinin çoğu oynanış içermeyen sadece sinematik fragmanlar gösterdi ve birkaçı da çok oyunculuya yönelik görünüyordu, örneğin Haven’s Adil Oyun$ Ve Maraton. Canlı servis ve prestij oyunları şu anda PlayStation Studios’un iki temel direği gibi görünüyor.

Bağımsız oyunlarda hala o eski yaratıcı ruhtan çok şey alıyoruz

Bu arada, şirketin eski ruhunun çoğu, Sony’nin en azından devasa dijital sahnesinde dikkatleri üzerine çektiği bağımsız stüdyolar tarafından yakalandı. gibi oyunlar Neva, Kedi GöreviVe Revenant Tepesi jenerik isimlere sahip jenerik oyunların yanında öne çıkın. Üç yıl ve ortamdaki pandemi gürültüsü ve bitmeyen “dijital vitrinler”, yalnızca birçok büyük bütçeli oyunun artan homojenliğini daha belirgin hale getirdi ve bu aynı çıktının zihnimizde giderek daha fazla birbirine karışmasına neden oldu. Şimdi Sony’nin kendi oyunları da bu tuzağa düşüyor.

Sony, PlayStation’ın her tür eğlencede parmağı olan megalitik bir marka haline gelmesini istiyor. Görünüşe göre bunun, ona daha neşeli geçmişine geri dönme zamanı bırakmadığını ya da kaynaklarını, dönüşemeyeceği hoş şakalara adamadığını düşünüyor. Çılgınca başarılı HBO serisi veya canlı aksiyon filmleri. Ve PlayStation Showcase’de gösterilecek yalnızca birkaç birinci taraf oyun olsa da, şirketin bir zamanlar sahip olduğu hayal gücünden tamamen yoksun olduğunu hissetmekten kendimi alamıyorum. Yaygın olarak Sony’nin Microsoft’un Xbox 360’ına karşı yaptığı uydurma konsol savaşını “kaybettiği” nesil olarak kabul edilen PlayStation 3 dönemi, en deneysel aşamalarından biriydi. Sürekli olarak heyecan verici yeni oyunlar çıkıyordu ve şirketin yeni şeyler denemeye ve hata yapmaya daha istekli olduğu hissedildi. Şimdi, Sony’nin çıktıları her zaman çok dikkatli bir şekilde derlenmiş ve mesaja uygun geliyor ki, çok fazla şaşkın bakışlı mucizeyi açığa vuruyor.

Bu, Sony’ye özgü bir sorun değil, çünkü eğlence sektöründeki hemen hemen her büyük marka, algılanan başarısızlıklardan giderek daha fazla korkar hale geldi; Sony söylüyor üretiminin yarısının 2025 yılına kadar yeni IP olmasını umuyorve umarım şirket önümüzdeki yıllarda bize hangi oyunları gösterirse göstersin eski sihrin bir kısmını yeniden yakalayabilir. Ancak Sony’nin görünüşe göre canlı hizmet oyunlarının sözde rönesansının büyük bir parçası olmasını istediği göz önüne alındığında, nefesimi tutmuyorum.